De plaats waar de heilige boeken zijn geschreven. Stenen muur bij Hřibová.

Ik klom hoger en hoger de helling op. Er kwam een ​​einde aan een hete julidag. De zon stond nog maar een klein stukje boven de horizon, maar het landschap gloeide nog steeds. De weiden roken naar verbrande tijm. Ik stopte, draaide me om. Het zicht was verbazingwekkend. Ik had niet verwacht dat het laagland rond Javorník en Žulová zo ver onder mij zou liggen. Ik ben aan het einde van de wereld, daar bestaat geen twijfel over.
De heuvel, of misschien gewoon een heuvelrug, heet Hřibová. Het had dezelfde naam...