JJ Zapomník pod Hostýnem.

De mannen legden hun kettingzagen neer en gingen aan een snack zitten. Ik liep naar hen toe. Ze keken nieuwsgierig toe terwijl ik me moeizaam een ​​weg baande door het sparrenbos. Hier voelde ik een kans. Wie kent de omliggende bossen immers beter dan houthakkers?
Zojuist zat ik op een steen bij de Císařská cesta, die naar de zijkant van de Hostýnské-heuvel leidde. Toegegeven, het is ochtend, een doordeweekse dag, hier stromen geen grote mensenmassa's. Maar toch, ik ben een paar cottagers, paddenstoelenplukkers en...